Het speelse en energieke Noors-Zweedse duo is naar handgeschreven 18e-eeuwse notitieboekjes gegaan om repertoire te vinden voor hun derde plaat.Vegar Vårdal en Patrik Andersson Tidman ontmoetten elkaar in 1996 als studenten aan de Norwegian Academy of Music. Sindsdien zijn ze verantwoordelijk voor een speelse en energieke interactie met elementen van improvisatie en verschillende muzikale uitvindingen.Nu heeft het duo het album 1700 uitgebracht, waarbij de melodieën voornamelijk afkomstig zijn uit een selectie Noorse en Zweedse notitieboekjes uit de 18e eeuw, aangevuld met twee melodieën uit het notitieboekje van Anna Magdalena Bach.In Noorwegen werden oudere handgeschreven notitieboekjes en muziekcollecties lange tijd weinig opgemerkt door musici en muziekonderzoekers.Maar aan het eind van de jaren tachtig raakten steeds meer mensen geïnteresseerd in dit materiaal en kregen we verschillende opwindende platen.Een baanbrekend project was het album For borgere og bønder (1990) van Ånon Egeland en Hans Olav Gorset;later ontvingen we publicaties zoals Schodsberg's notebook (Mats Berglund, Hans Olav Gorset et al., 2013) en Musicus: Folkbarokk fra Rørosområdet (John Ole Morken, Olav Luksengård Mjelva et al., 2016).Deze publicaties hebben enigszins andere raakvlakken met de oorspronkelijke bronnen, en net zo vaak als het streven naar een historische uitvoeringspraktijk, is het de bedoeling om dit materiaal een nieuw en wat meer door volksmuziek beïnvloed kostuum te geven.Dit is ook het uitgangspunt voor Vårdal en Tidman, die soms nog verder gaan als het erom gaat zich te bevrijden van wat historisch correct wordt geacht.De melodieën van 1700 zijn opgeschreven tussen 1715 en 1898, de meeste in de tweede helft van de 18e eeuw.Als het gaat om de Noorse notebooks in het bijzonder, is er een heel klein deel van de inhoud dat traditionele muziek kan worden genoemd.De uitzondering is het notitieboekje van Hans Nielsen Balterud uit Aurskog, muzikant en lokale muziekhuurder onder de stadsmuzikant in Kristiania.Hier is het volkskarakter van verschillende melodieën heel duidelijk, en we vinden ook enkele dansmelodieën die een verder leven hebben gekregen in de volksmuziekomgeving als pulsen of lentespelen.Het duo bespeelt alle instrumenten zelf: Vårdal speelt reguliere viool, de zogenaamde tenoraltviool, harde viool en piano, terwijl Andersson Tidman bijdraagt ​​op reguliere viool, altviool en harde viool.De meeste melodieën hebben ze zelf gearrangeerd, maar in drie gevallen zijn ze bij de originele arrangementen gebleven.Het album bevat in totaal zeven menuetten, zes Polonaise, twee Engelse danseressen, twee Polen, een mars, een Engelsman (veger) en een aria.Maar de dansen worden niet per se uitgevoerd in de stijl waarin ze zijn gemaakt: de Engelse melodie wordt deels als een richel en deels als een mars gespeeld, twee van de menuetten worden uitgevoerd in een walsbeat, en verschillende melodieën worden gespeeld op een veel hoger tempo dan de gespecificeerde dansbeats doen vermoeden.Op deze manier bevrijden de twee muzikanten zich van de muziekhistorische interpretatie van het repertoire, wat natuurlijk een prima keuze is.Op zijn best is dit een geweldige plaat in het grensgebied tussen volksmuziek en utility-muziek uit de late barok, en de twee muzikanten tonen een groot en aanstekelijk speelplezier.Net als op hun vorige plaat is het samenspel overwegend van hoge kwaliteit.Maar soms gaat het iets te veel over stok en steen, in evenementen die soms best muzikaal veeleisend zijn, maar niet altijd helemaal geslaagd.Dit geldt o.a.het menuet «Blidström 18», waar het soms een beetje asynchroon klinkt, de polonaise «Dahlgren 62», die een beetje ritmisch achterblijft, en de polonaise «Balterud 140», waar het samenspel een beetje uit de hand loopt op een iets te hoog tempo.Deze melodie staat ook in een betere versie op het album Voor burgers en boeren.Naar mijn mening is hun selectie van melodieën over het algemeen ook niet zo interessant.Beste klanken «Mestmacher 41», een prachtig barok menuet;«Shoemaker 21», een frisse Engelsman met een sterk groovekarakter;«Schoenmaker 19», een prachtig menuet in een bijna originele opstelling;en "Dahlhoff & Leffler 41 & 98", die zijn samengesteld uit een Polonese en een Poolse die meer dan honderd jaar uit elkaar zijn opgeschreven, uitgevoerd in een enigszins suggestief en grenzend karakter.Tot slot een feitelijke informatie en bezwaar: De schijf is uitgebracht als CD en LP, maar wie de CD koopt, krijgt een zeer gebrekkig product.Er wordt geen tekstboek meegeleverd en de omslag vertelt niet wie er speelt, op welke melodie of danstypes het van toepassing is, waar de bronnen vandaan komen, wie de melodieën gearrangeerd heeft, etc. Het is dus aan de luisteraar om alle nodige informatie.Dit zijn serieuze tekortkomingen, dus als je een platenspeler hebt, koop dan de LP-versie met aanvullende informatie.Folk music is een tijdschrift voor volksmuziek en volksdans in Noorwegen.Folkemusikk.no is het online magazine van Folkemusikk.Het blad is eigendom van FolkOrg - een organisatie voor volksmuziek en volksdans.Het magazine en het online magazine hebben een gemeenschappelijke, onafhankelijke redacteur.Volksmuziek werkt volgens de Editor's Poster en de Beware-poster's regels voor goede perspraktijken.E-mail: audun@folkemusikk.no Telefoon: 45 85 18 98 Postadres: Møllergata 39, 0179 Oslo Bezoekadres: Møllergata 39, 0179 Oslo